بهبود نظم گنبد فضاکار بیدبلند خوزستان با استفاده از الگوریتم پیمایش دایرهای و بهینه سازی ژنتیک
پریسا همتیان دهکردی 1 *، علی محدث خراسانی 2 ، مرجان گودرزی 2 ، محمد چایچی رقیمی 1
1 - گروه ریاضی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 - دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، پلیتکنیک، تهران، ایران
پروفسور هوشیار نوشین و سایر محققان در سه دهه ی پیش شاخص های نظم سازه را به صورت کمی تعریف کردند و شیوه های مختلفی جهت بهبود نظم سازه ها نظیر تراپویش، تصویرگام به گام، پیمایش کروی، تکنیکهای بازگشتی و ... را برای ایجاد ردهای خاص از سازههای فضاکار )گنبدها و تخت( و پوسته های شبکه ای که به صورت چند وجهی طراحی شده بودند، ارائه دادند و بسته به نوع پروژه یک یا چند از این شاخص ها را جهت تحلیل و مقایسه ی نظم سازهها به کار بردند. با توجه به اهداف مختلف تعریف نظم هم متفاوت است. نظم مورد بررسی در این پژوهش به افزایش المانها )اضلاع( با طول های یکسان یا تقریباً یکسان، کاهش تعداد المان ها با طولهای متفاوت، کاهش تعداد تیپ های طولی المان ها )بازهه ای طولی( و کاهش تعداد شکل های متفاوت وجوه با حفظ هندسه ی فرم بر میگردد. هدف این پژوهش مطالعه ی شاخص های نظم و همچنین بررسی و تحلیل بهبود نظم مثلث بندی دلانی حاصل از نقاط گنبد فضاکار تک لایه ی بیدبلند خوزستان با الگوریتم پیشنهادی: به کار بردن الگوریتم پیمایش دایرهای و استفاده از بهینه سازی ژنتیک )با استفاده از کمینه سازی شاخصه ای مختلف نظم( در دستیابی به یک الگوی مناسب میباشد. جهت بررسی بهبود نظم الگوریتم هایی برای محاسبه ی شاخصه ای طولی، زاویه ای و مساحتی نظم ارائه داده، نتایج عددی این شاخص ها را محاسبه، تعریف کلی شاخص نظم را پیشنهاد نموده و نشان میدهیم این شاخص ها به تنهایی ملاکی برای سنجش و مقایسه ی نظم دو سازه نمی باشند. نتایج حاصل از این پژوهش در مباحث بهبود نظم سازه ها، فرم یابی و ایجاد طرح بهینه یک سازه موثر میباشد.